Gwiazdy Patryk Vega loves mamissima

Patryk Vega loves mamissima

Patryk Vega nazywany jest enfant terrible polskiego kina. Znany między innymi jako autor niezapomnianego serialu Pitbull i głośnego filmu Służby specjalne, w życiu prywatnym jest spokojnym i skorym do zabaw na dywanie tatą prawie czteroletniej córeczki. Choć życie filmowca, reżysera i scenarzysty obfituje w silne emocje, dla Patryka prawdziwą przygodą jest rodzicielstwo – to przygoda, która nigdy się nie kończy, lecz trwa każdego wspólnego dnia.

W ramach naszego cyklu welovemamissima Patryk Vega opowiada o radościach i niepokojach, jakie wiążą się z ojcostwem. Zobaczcie też, co wraz z córeczką i żoną wybrali w butiku Mamissima.

Kiedy dowiedziałem się, że będę tatą:
to następnego dnia pojechałem na plan zdjęciowy i chociaż nikomu nic nie powiedziałem, to moja ówczesna wspólniczka, po moim zachowaniu i tak wiedziała, że wydarzyło się coś wielkiego!

Najfajniejsza rzecz w byciu tatą:
Ponowne odkrywanie świata z nowej perspektywy – widzianego oczami dziecka, czyli jedziemy z córką do miejsca, w którym już byliśmy i nic nie jest takie same!
Uwielbiam też dla córki kupować ubrania, zawsze wiem, jaki rozmiar nosi aktualnie, pod tym względem jestem więc „nietypowym ojcem”☺

Najtrudniejsza rzecz w byciu tatą to…
Poczucie odpowiedzialności, ciągły strach o bezpieczeństwo i zdrowie córki, dopasowanie stylu życia i organizacji dnia do dziecka

Moje pierwsze wspomnienie z dzieciństwa….
Pamiętam, że jak moja mama mnie pytała, czy chcę mieć rodzeństwo, to dostawałem spazmów i błagałem ją, żeby mi obiecała, że nie będę miał brata ani siostry. Mama wychowywała mnie sama, stąd pewnie moja niechęć do dzielenia się nią.

Moja ulubiona zabawka z dzieciństwa…
Wymarzone klocki Lego z paczki z USA

Najlepszy rodzinny czas to….
wspólne karmienie rybek w Morzu Śródziemnym, udział w paradzie Myszki Mickey w Disneylandzie, szukanie wiewiórek w Łazienkach i wspólna drzemka☺

Kiedy byłem mały chciałem zostać…
Gwiazdą rocka a potem piłkarzem.

Nie zdziwiłbym się, gdyby w przyszłości moje dziecko zostało…
Chirurgiem, bo tak podpowiada mi intuicja.

W najbliższym czasie chcielibyśmy….
nauczyć córkę wydmuchiwać nos – nie zdawałem sobie sprawy z tego, że to tak trudne zadanie, a katar męczy ją z małymi przerwami od pierwszego dnia przedszkola czyli od początku września☺, porzucać się śnieżkami, zobaczyć w teatrze „Misia Uszatka”, odwiedzić Peppa Pig World pod Londynem, spędzić radosne święta w możliwie największym rodzinnym gronie.

Chciałem jeszcze dodać jedno:
Wiele osób pyta mnie, jak to jest mieć dziecko i wtedy im zawsze tłumaczę: Jak kupujesz sobie nowy samochód, to przez pewien czas, jak rano wsiadasz do niego i wkładasz kluczyki do stacyjki, to daje Ci to niesamowitą frajdę. Nawet odkurzanie go jest przyjemnością i sprzątanie bagażnika. Ale po pewnym czasie to mija… I tak jest z każdą nową rzeczą, po jakimś czasie ekscytacja ustępuje przyzwyczajeniu. Z dzieckiem jest zupełnie na odwrót. Każdy nowy dzień to taka dawka adrenaliny, energii i emocji, jakich nic innego Ci nie zapewni.

W Mamissimie wybrałem….

1. Koc LaMillou kolor Cupcake/czekolada, bo cała nasza rodzina to zmarzluchy, a poza tym, po okresie fascynacji kolorem różowym w każdym jego odcieniu, przerzucamy się na bardziej stonowane kolory.

2. Pościel Effii, bo jest świetnej jakości, dobrze znamy markę, mamy szary koc, który jest obiektem zachwytu wszystkich naszych przyjaciół.

3. Lampa Miffy, bo niedawno zrobiliśmy remont pokoju dla córki i będzie idealnie pasować do drewnianych białych mebli, poza tym jesteśmy fanami nowoczesnego designu i uwielbiamy rzeczy na widok których chce nam się uśmiechnąć.

4. Kosz Caramella, bo brakuje nam do kompletu☺ Tej samej marki kupiliśmy wiele innych akcesoriów. Doceniam tę markę za elegancję w nowoczesnym wydaniu.

5. Nawilżacz Duux – bo to ulga dla noska z katarem oraz ze względu na funkcję autowyłączania, nasz poprzedni nawilżacz budził nas w środku nocy, bo zaczynał piszczeć, gdy kończy się w nim woda.

6. Hulajnoga Micro – bo słyszeliśmy wiele dobrych opinii na temat jej zwrotności i stabilności.

7. Teatrzyk Cieni – nasza córka przeżywa obecnie fascynację cieniem, źródłem tej fascynacji była książka „Mysi Domek”. Ostatnio w popularnej restauracji krzyczała: „Na schodach stoi wielki szczur” (jej ulubiony cytat z książki).